-   Het Protocol biedt de mogelijkheid aan iedere burger die dit wenst, om samen met anderen, een opdracht te geven aan een kunstenaar voor de realisatie van een kunstwerk.

-   Het is de taak van de opdrachtgever om de opdracht goed te omschrijven en een heldere motivatie te formuleren voor de betrokkenheid van de gemeenschap.

-   Het Protocol stelt voor dat kunstenaars vorm geven aan vragen die vanuit de samenleving gesteld worden, en dat ze op die manier aanvaarden dat hun artistieke creatie een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid wordt, en niet alleen een individuele.

-   Het Protocol stelt voor dat bemiddelaars verbindingen leggen tussen de opdrachtgever en de kunstenaar, en daarnaast, tussen de maatschappelijke actoren die zich betrokken voelen. De bemiddelaar faciliteert hun gesprekken en hun samenwerking. Hij zet zijn kennis in voor de keuze van de kunstenaar en de kunstdiscipline. Hij gebruikt zijn ervaring en vaardigheden tijdens het productieproces zodat de vraag van de opdrachtgever evenals de creatie van de kunstenaar gerespecteerd worden.

-   Het Protocol stelt voor dat de politieke vertegenwoordigers, de sponsors en de verantwoordelijken van de publieke en private organisaties die, via hun politieke bemiddeling, bijdragen aan de ontwikkeling van een "democratie van het initiatief", het kunstwerk mee helpen inschrijven in de gemeenschap waarvoor het is bestemd. Ze nemen persoonlijke verantwoordelijkheid op voor een collectieve (nood)zaak.

Alle spelers dragen evenveel verantwoordelijkheid voor het proces en verbinden zich om gezamenlijk de conflicten en spanningen die inherent zijn aan het democratisch proces op een diplomatische manier aan te pakken.

Het kunstwerk wordt een actor in het publieke domein. Het is niet langer de uitdrukking van één individu, maar van autonome personen die besloten hebben om samen te werken, nieuwe manieren te bedenken om zich tot de wereld te verhouden en een gemeenschappelijke betekenis te geven aan de creatieve daad van een kunstwerk.

Gefinancierd door private en publieke gelden, wordt het kunstwerk eigendom van een gemeenschap. Zijn waarde is niet langer een marktwaarde, maar de waarde en het symbolische belang dat de gemeenschap eraan geeft.